Puisi Tradisional

Pengenalan Puisi Traditional

Puisi Melayu Tradisional lahir dalam kalangan masyarakat Melayu tradisional yang bercorak sederhana, yang masyarakatnya saling bergantung antara satu sama lain.  Masyarakat yang bersatu padu itu diikat oleh peraturan yang ketat dan kukuh demi menjamin perpaduan dan keharmonian dalam kalangan mereka.  Oleh sebab itulah terhasilnya pengucapan puisi yang diwarisi dan dicipta yang tertakluk kuat pada peraturan yang telah ditetapkan oleh masyarakat tersebut. Tetapi menurut Prof Mohd.Taib Osman, walaupun puisi Melayu lama terikat dengan corak tradisi yang telah wujud dalam masyarakat mereka, namun orang Melayu masih bebas untuk mencipta atau mengolahkan puisi dalam lengkongan corak tradisi itu (Dr.Ismail Hamid, 1988).


Puisi Melayu tradisional yang lahir melalui tradisi lisan lebih menekankan unsur keindahan dalam penciptaan puisi dalam bentuk bunyi.  Gubahan puisi yang indah hanya dapat dinikmati jika puisi itu dilafazkan.  Menurut Dr.Ismail Hamid puisi tradisional terdiri daripada:

• Mantera
• Pantun
• Peribahasa
• Bidalan
• Perumpamaan
• Kiasan
• Teka-teki
• Nyanyian Kanak-kanak
• Perbilangan
• Bahasa Berirama
• Gurindam
• Seloka
• Syair
• Ghazal
• Masnawi
• Rubai
• Nazam
• Kitah